در حقوق و قراردادها، فسخ و انفساخ دو مفهوم متفاوت هستند که به شرایطی اشاره دارند که یک قرارداد به پایان میرسد یا از بین میرود.
فسخ:
فسخ به فرایندی اشاره دارد که در آن یکی از طرفین قرارداد، به دلیل عدم اجرای تعهدات توسط طرف دیگر یا به دلایل دیگری که در قرارداد یا قانون تعیین شده است، تصمیم به پایان دادن به قرارداد میگیرد. در این حالت، طرف متضرر میتواند با استناد به قوانین یا شرایط قرارداد، فسخ قرارداد را اعلام کند. فسخ قرارداد معمولاً نیاز به اقدام یا اعلام رسمی دارد و اثرات آن از زمان اعلام فسخ برقرار میشود.
انفساخ:
انفساخ به خودی خود به پایان رسیدن یا از بین رفتن قرارداد به دلیل وقوع شرایط یا حوادث خاصی که در قرارداد یا قانون پیشبینی شده است، اشاره دارد. انفساخ میتواند ناشی از اتمام زمان قرارداد، تحقق شرایط مشخصی که منجر به خاتمه خودکار قرارداد میشود، یا فرا رسیدن حادثهای غیرقابل پیشبینی که اجرای قرارداد را غیرممکن میکند، باشد. در حالت انفساخ، قرارداد بدون نیاز به اقدام رسمی از طرفین به پایان میرسد.
به طور خلاصه، فسخ نیاز به اقدام و اعلام از طرف یکی از اعضای قرارداد دارد و به دلیل نقض شرایط قرارداد اتفاق میافتد، در حالی که انفساخ به طور خودکار و به دلیل وقوع شرایط یا حوادث خاصی که قبلاً پیشبینی شدهاند، رخ میدهد.
از آنجاییکه هر کلمه در قرارداد ممکن است بار حقوقی متفاوتی داشته باشد و برای طرفین قرارداد مسولیت ایجاد نماید پیشنهاد ما این است که با وکلا و مشاورین مخصوص امور قراردادها مشاوره رایگان داشته باشید و سوالات حقوقی خود را از ایشان بپرسید.
برای مشاوره با وکلای ماهر در امر قرارداد اینجا کلیک کنید و یا سایر مطالب حقوقی مرتبط را در وکیل بین جستجو نمایید و در مورد آن مطالعه کنید. همچنین می توانید سوالات خود را در قسمت نظرات از ما بپرسید.