راهنمای درخواست ویزای کار برای اتباع خارجی
درخواست ویزای کار برای اتباع خارجی یکی از مراحل اساسی پیش از شروع به کار در کشورهای مختلف است. کارفرمایان موظف اند پیش از استخدام نیروی خارجی، اطمینان حاصل کنند که فرد مورد نظر دارای مجوز کار معتبر است. اتباعی که اقامت دائم یا پناهندگی دارند، نیازی به اخذ مجوز کار ندارند و به طور خودکار واجد شرایط کار محسوب می‌شوند. با این حال، سایر اتباع خارجی باید از طریق فرایند درخواست ویزای کار برای اتباع خارجی اقدام کنند تا بتوانند به صورت قانونی در کشور مقصد مشغول به کار شوند.
تعریف و شرایط ویزای کار برای اتباع خارجی
ویزای کار یا مجوز کار سندی رسمی است که به دارنده آن اجازه می‌دهد به‌طور قانونی در یک کشور خارجی مشغول به کار شود. این ویزا صلاحیت فرد را برای کار در خارج از کشور تأیید می‌کند و بیانگر این است که استخدام او به بهبود اقتصاد آن کشور کمک می‌کند. کشورهای مختلف، از جمله ایالات متحده آمریکا، سالانه پذیرای هزاران نیروی کار خارجی در حوزه هایی مانند فناوری اطلاعات، پزشکی، هنر و ورزش هستند. شرایط و مدت اعتبار ویزای کار بسته به نوع شغل و کشور مقصد متفاوت است و در بسیاری از موارد امکان تمدید آن نیز وجود دارد. برای دریافت این مجوز، افراد باید از طریق فرایند درخواست ویزای کار برای اتباع خارجی اقدام کنند تا بتوانند به‌طور قانونی به فعالیت های حرفه‌ای خود ادامه دهند.
انواع ویزای کاری و شرایط آن ها
ویزای کاری به انواع مختلفی تقسیم می‌شود که شامل ویزای کار برای نیروهای دائمی، فصلی و مرزی، ویزای کاری برای کارآموزان، ورزشکاران، ویزای کار اسمی و دیگر دسته بندی ها است. این ویزاها براساس نوع فعالیت و شغل فرد صادر می‌شوند. معمولاً ویزای کاری امکان تمدید اقامت موقت را تا یک سال دارد و برای نیروهای متخصص و بسیار ماهر، این مدت تا دو سال قابل تمدید است.
مدارک عمومی مورد نیاز برای اخذ ویزای کار برای اتباع خارجی
مدارک مورد نیاز برای ویزای کار بسته به کشور مقصد و ملیت فرد متفاوت است، اما به طور کلی شامل موارد زیر می‌شود:
1 – شماره مرجع گواهی حمایت یا دعوت نامه رسمی از کارفرما
2 – مدرک زبان انگلیسی (مثل IELTS جنرال) یا مدرک زبان دیگر بر اساس کشور مقصد
3 – پاسپورت و مدارک شناسایی معتبر
4 – عنوان شغلی، کد شغلی و حقوق سالانه
5 – نام کارفرما و شماره مجوز حامی
6 – مدارک تحصیلی، سوابق کاری و شرایط سنی
7 – ترجمه رسمی تمامی مدارک و اسناد
8 – آمادگی برای مصاحبه با افسر مربوطه
9 – تخصص یا مهارت در حرفه مورد نیاز کشور مقصد
تجربه حضور قانونی، گذراندن دوره های آموزشی یا داشتن مدرک دانشگاهی نیز می‌تواند به عنوان امتیاز مثبت در نظر گرفته شود.
شرایط عمومی اخذ ویزای کار برای اتباع خارجی
شرایط اخذ ویزای کار برای اتباع خارجی در کشورهای مختلف متفاوت است اما برخی از شرایط مشترک شامل موارد زیر می‌شود:
1 – حداقل ۳ تا ۵ سال سابقه کاری مرتبط با شغل درخواستی
2 – مدرک تحصیلی دانشگاهی یا فنی و حرفه ای مرتبط
3 – سابقه بیمه مرتبط با تخصص
4 – تجربه کاری مرتبط با مدرک تحصیلی
5 – سن بین ۲۵ تا ۴۵ سال
6 – مدرک زبان با نمره مناسب به تشخیص کارفرما
شرایط شغلی و حقوق توسط کارفرما اعلام می‌شود و ممکن است قابل مذاکره باشد. در صورت فسخ قرارداد توسط کارفرما، ویزای کار نیز باطل می‌شود و متقاضی باید به کشور خود بازگردد.
هزینه های اخذ ویزای کار برای اتباع خارجی
پرداخت هزینه های مربوط به ویزای کار از شروط اصلی درخواست ویزا است و این هزینه ها بسته به کشور مقصد متفاوت است. برای مثال، هزینه ویزای کار شینگن ۶۰ یورو و ویزای کار کانادا ۲۴۰ دلار کانادا است که شامل ۸۵ دلار برای انگشت نگاری و ۱۵۵ دلار برای بررسی مدارک می‌شود.
در برخی کشورها مانند امارات، هزینه های ویزای کار برای اتباع خارجی به طبقه بندی شرکت ها بستگی دارد. شرکت های کلاس یک هیچ هزینه ای پرداخت نمی‌کنند، در حالی که شرکت های کلاس سه باید ۵۰۰۰ درهم برای هر کارمند ماهر و غیرماهر بپردازند. شرکت های کلاس دو هزینه های متفاوتی دارند که براساس مهارت کارمند و محل حضور او (داخل یا خارج از کشور) تعیین می‌شود.
هزینه های مربوط به اخذ ویزای کار برای اتباع خارجی می‌تواند بسیار متغیر باشد و بسیاری از هزینه ها به کشور مقصد بستگی دارد. به‌طور کلی، این هزینه ها شامل موارد زیر می‌شود:
1 – هزینه ترجمه مدارک تحصیلی و کاری
2 – تأیید دادگستری و وزارت امور خارجه ایران (در صورت نیاز)
3 – هزینه تأیید مدارک تحصیلی و شناسنامه در سفارت کشور مقصد
4 – هزینه مصاحبه و بررسی پرونده توسط سفارت
5 – تمکن مالی و ارائه مدارک مالی به میزان مورد نیاز سفارت
6 – هزینه رزرو هتل و هزینه های زندگی در کشور مقصد
7 – هزینه اخذ بلیت پرواز به کشور مقصد
8 – هزینه گرفتن وکیل برای امور مهاجرت (در صورت نیاز)
این هزینه ها باید قبل از اقدام به مهاجرت کاری مدنظر قرار گیرند، زیرا علاوه بر هزینه های رسمی ویزا، هزینه های زندگی در کشور مقصد و تمکن مالی نیز بخش مهمی از فرآیند مهاجرت کاری را تشکیل می‌دهند.
انواع روش های اخذ ویزای کار برای اتباع خارجی
اخذ ویزای کاری کانادا از طریق سیستم اسکیل ورکر (Skilled Worker)
ویزای کاری از طریق سیستم اسکیل ورکر (Skilled Worker) بر پایه امتیازدهی و معیارهایی مانند سن، تحصیلات، زبان و سابقه کاری انجام می‌شود. این روش که تحت سیستم مهاجرتی اکسپرس انتری و با نظارت کارفرمایان و دولت کانادا اجرا می‌شود، برای متقاضیانی است که مهارت ها و تخصص های مورد نیاز در کانادا را دارند. افرادی که امتیاز بیشتری کسب کنند، دعوت نامه کاری دریافت می‌کنند. عوامل دیگری مانند سابقه کاری مرتبط، تمکن مالی، و تجربه کاری قبلی در کانادا نیز مؤثر هستند. با این حال، از سال ۲۰۱۹ به دلیل تعداد بالای درخواست ها، این روش متوقف شده و بررسی پرونده ها بسیار زمان بر شده است.
ویزای کاری از طریق جاب سیکر (Job Seeker)
ویزای جاب سیکر روشی است که به متقاضی اجازه می‌دهد با یک ویزای ۶ ماهه در کشور مقصد به دنبال کار بگردد. در این روش، تمام هزینه های سفر و اقامت بر عهده فرد متقاضی است. اگر در این مدت شغلی مناسب پیدا کند و با کارفرما قرارداد ببندد، ویزای جاب سیکر به ویزای کاری تبدیل می‌شود. اما اگر نتواند شغلی پیدا کند، باید به کشور خود بازگردد، زیرا این ویزا قابل تمدید نیست. با وجود هزینه های بالا و ریسک بالای این روش، تمکن مالی مناسب از الزامات آن محسوب می‌شود. یکی از معروف ترین ویزاهای جاب سیکر مربوط به کشور آلمان است.
ویزای کاری از طریق جاب آفر (Job Offer)
روش جاب آفر یکی از مطمئن ترین راه های اخذ ویزای کاری است. در این روش، وکلای مهاجرتی با بررسی تخصص و مهارت های متقاضی (بر اساس رزومه)، در کشور مورد نظر به جستجوی فرصت های شغلی می‌پردازند و شغلی مناسب از کارفرمای خارجی دریافت می‌کنند. پس از بررسی شرح وظایف و حقوق و مزایا، اگر توافقی بین متقاضی و کارفرما صورت گیرد، قرارداد بسته می‌شود.
با دریافت نامه تأییدیه پیشنهاد شغلی (جاب آفر) که توسط وزارت کار کشور مقصد تأیید شده است، متقاضی می‌تواند به سفارت کشور مقصد مراجعه کرده و درخواست ویزای کار دهد.
مراحل درخواست ویزای کار برای اتباع خارجی
1 – ثبت درخواست و ارزیابی امتیازات: متقاضی درخواست خود را ارائه داده و امتیازات وی محاسبه می‌شود.
2 – بارگذاری مدارک: پس از کسب امتیاز لازم، مدارک باید به‌صورت آنلاین بارگذاری شوند.
3 – بررسی و تأیید مدارک: مدارک توسط ارگان مربوطه بررسی و تأیید نهایی می‌شود.
4 – تکمیل فرم EOI: فرم Expression of Interest (EOI) تکمیل و برای سفارت ارسال می‌شود.
5 – جذب اسپانسرشیپ ایالتی: در این مرحله، جذب اسپانسرشیپ ایالتی الزامی است.
6 – دریافت دعوت نامه و اقدام به مصاحبه: پس از دریافت دعوت نامه، متقاضی ۶۰ روز فرصت دارد تا با مدارک خود به سفارت مراجعه کرده و مصاحبه کند.
این مراحل ممکن است بسته به کشور مقصد متفاوت باشد.
کشورهایی با فرآیند آسان برای اخذ ویزای کار برای اتباع خارجی
برخی کشورها ویزای کاری را نسبت به دیگر کشورها به طور نسبی آسان تر صادر می‌کنند. این کشورها شامل:
1 – چین: با فرصت های شغلی متنوع و فرآیند نسبتاً ساده پس از یافتن شغل، ویزای کار در چین به راحتی قابل دریافت است.
2 – کامبوج: بدون نیاز به حامی کاری و با شرایط زندگی ایده آل، اخذ ویزای کار در کامبوج ساده است.
3 – سنگاپور: ویزای کاری ۶ ماهه به متقاضیان اجازه می‌دهد تا در یکی از معتبرترین مراکز مالی جهان تجربه کسب کنند.
4 – استرالیا: با شرایط زندگی مناسب و فرصت های شغلی متعدد، ویزای کار استرالیا به راحتی قابل دریافت است.
5 – آلمان: دریافت ویزای کار آلمان ممکن است زمان بر باشد، اما با توجه به فرصت های شغلی و درآمد های مناسب، ارزشمند است.
6 – کانادا: با شرایط زندگی عالی و نرخ بیکاری پایین، ویزای کار کانادا گزینه مناسبی برای مهاجرت است.
7 – سوئد و نروژ: این دو کشور با وجود هزینه های زندگی بالا، درآمد مناسب و شرایط ایده آل برای نیروی کار مهاجر را فراهم می‌کنند و ویزای کار را به راحتی صادر می‌کنند.
بهترین کشورها برای مهاجرت کاری
انتخاب کشور مناسب برای مهاجرت کاری بستگی به اولویت ها و اهداف شخصی شما دارد. برای انتخاب بهترین کشور، به موارد زیر توجه کنید:
1 – نیاز شغلی: کشورهایی که شغل شما در آنها مورد نیاز است و امکان اقامت دائم را فراهم می‌کنند.
2 – شرایط زندگی: استانداردهای زندگی، رفاه و امنیت شغلی.
3 – حقوق و دستمزد: کشورهای با نرخ بیکاری پایین و حقوق بالا.
4 – امکانات و تسهیلات: امکان بردن همراه و شرایط مهاجرت.
برخی کشورها ویزای کار را بدون نیاز به مدرک زبان صادر می‌کنند. به عنوان مثال، از سال ۲۰۲۰، آلمان ویزای کار بدون مدرک زبان ارائه می‌دهد و سوئد نیز با مدرک زبان آیلتس ۵ تا ۵.۵ و اتریش با امکان یادگیری زبان در کشور، گزینه های مناسبی هستند. همچنین، ویزای کار در آلمان برای افراد با دیپلم نیز امکان پذیر است. قبل از اقدام، بررسی دقیق شرایط و مشاوره با کارشناسان می‌تواند به شما در انتخاب بهترین مقصد کمک کند.
مزایای اخذ ویزای کاری
1 – اقامت دائم: امکان اخذ اقامت دائم پس از ۳ تا ۵ سال تمدید ویزای کار.
2 – درآمد فوری: کسب درآمد از ابتدای ورود به کشور مقصد.
3 – ویزای همراه: امکان اخذ ویزا برای خانواده (همسر و فرزندان زیر ۱۸ سال).
4 – امکانات اقامتی: برخورداری از امکانات و مزایای اقامت موقت.
5 – تنوع فرهنگی: فرصت تعامل با فرهنگ های مختلف.
6 – خدمات رفاهی: دسترسی به امکانات رفاهی، اجتماعی، پزشکی و تحصیل رایگان برای فرزندان.
7 – افزایش درآمد: امکان افزایش درآمد و حضور در بازار کار بین المللی.
8 – حق کار برای همسر: امکان کار برای همسر از سال دوم مهاجرت.
9 – عدم نیاز به تمکن مالی: عدم نیاز به تمکن مالی برای مهاجرت.
قوانین ویزای کار در کشورهای پُر درخواست
آلمان: دو نوع ویزای کاری؛ جاب سیکر برای جویندگان کار و جاب آفر برای کسانی که پیشنهاد شغلی از کارفرما دارند.
اتریش: ویزای جویای کار ۶ ماهه با نیاز به کسب حداقل ۷۰ امتیاز در جدول امتیازبندی و ویزای با پیشنهاد شغلی از کارفرما.
سوئد: نیاز به پیشنهاد شغلی از کارفرما و اثبات عدم وجود نیروی کار مشابه در کشور.
کانادا: برنامه اسکیل ورکر با امتیازدهی و امکان دریافت اقامت دائم؛ پیشنهاد شغلی اختیاری اما امتیازآور.
استرالیا: ویزای کار دائم و موقت با امتیازدهی؛ امکان دریافت ویزا بدون پیشنهاد شغلی.
آمریکا: نیاز به دعوت نامه کاری یا جاب آفر؛ تأیید وزارت کار برای مشاغل مشابه داخلی.
ژاپن: نیاز به مدرک زبان ژاپنی N۱ برای کار در هر رشته ای.
انگلیس: نیاز به پیشنهاد شغلی از شرکت‌های مجاز؛ متقاضی باید دارای مهارت بالا و تسلط به زبان انگلیسی باشد.
نروژ: نیاز به پیشنهاد شغلی از کارفرما؛ بازار کار محدود به تخصص های بالا.
ترکیه: انواع ویزاهای کاری با نیاز به جاب آفر؛ تأیید پیشنهاد شغلی از وزارت کار.
امارات: نیاز به پیشنهاد شغلی و معرفی کفیل؛ کفیل می‌تواند کارفرما باشد.
روسیه: نیاز به جاب آفر از طریق سایت های کاریابی و مراجعه به سفارت.
کویت: مشابه امارات؛ نیاز به پیشنهاد شغلی و کفیل برای دریافت ویزا.